|
|
MURENEN |
Ik zie ze nog zo voor mij: Emma, de zachtaardige murene, althans volgens onze duikgids toch.
In Thailand 2007 komen wij voor het eerst oog in oog te staan met de grote groene murene (Gymnothorax funebris).
Ze was, of is er misschien nog steeds, één van de lokale attracties om duikers naar Thailand te lokken.
Emma zat er, samen met haar partner, steeds op dezelfde plaats. Ze zag er zo lief uit en werd zelfs graag door duikers geaaid!
Voor mij zag ze er eerder levensgevaarlijk uit en leek het of ze mij ieder moment wou aanvallen.
Enkele maanden later hoorden we dat Emma een duim had afgerukt van een lokale duikgids die haar aan het voederen was. Hmm…
Murenen of ook wel moeralen genoemd kunnen gevaarlijk uit de hoek komen. Met hun grote scherpe tanden brengen ze duikers soms zeer ernstige verwondingen toe.
Om te eten scheuren zij dan ook hun prooi in stukken alvorens deze naar binnen te werken.
Ze voeden zich vooral met vis, schaal- en weekdieren maar sommige soorten zijn vleesetend!
Murenen beschikken zelfs over een tweede stel kaken die naar voren komen om hun prooi volledig te verorberen.
De murenen of Muraenidae behoren tot de orde van palingachtigen. Net als de palingen beschikken zij ook over een gladde huid bedekt met een beschermend slijm.
Bij sommige murenen is dit slijm zelfs giftig! De meeste soorten hebben geen buik- of borstvinnen. Dit maakt dat ze grote gelijkenissen vertonen met de slangen.
Hun lichaam kan tot wel twee meter lang worden.
Voor het ogenblik onderscheiden we ongeveer 200 soorten murenen welke worden onderverdeeld in 15 geslachten.
Eén van de mooiste verschijningen is waarschijnlijk wel de spookmurene, in het Engels Ribbon eel.
Ze wordt ook wel eens de bladneus murene genoemd omwille van de twee prachtige vleugels die haar typeert. Jonge exemplaren zijn steeds zwart van kleur.
Wanneer de spookmurene volwassen wordt verandert het vrouwtje naar een gele kleur met zwarte anaalvin of zelfs helemaal geel.
Het mannetje wordt eerder blauw fluoricerend met gele vinnen en neusvleugels. Spookmurenen zitten bijna altijd verscholen in het zand,
terwijl andere soorten murenen zich eigenlijk meer verschuilen in holtes en rotsspleten.
In het algemeen kunnen murenen heel slecht zien. Ze zitten meestal met hun lange lichaam verscholen in een hol en zitten met geopende bek naar buiten.
Hun mond gaat bijna constant open en dicht. Maar deze soort gaapbeweging maken ze eigenlijk om hun ademhaling te vergemakkelijken.
Wanneer een prooi te dicht in de buurt komt schieten ze naar voren en wordt ze gegrepen. Doch zijn murenen het meest actief gedurende de nacht.
Het mooiste tafereel is zonder meer de poetsbeurt.
|
